منظور از طرح، محاسبه و نصب سیستم تهویه مطبوع ، ایجاد هوای دلپذیر برای ساکنین با توجه به نوع فعالیت آنها در ساختمان است و توزیع صحیح هوا در اتاقها آخرین مرحله در نیل به این هدف بوده در ایجاد شرایط آسایش برای ساکنین نقش تعیین کننده ای خواهد داشت. توزیع هوا در اتاق ممکن است از طریق دریچه های  سقفی یا دیواری صورت گیرد. حال در ادامه با اصول توزیع هوا آشنا می شویم:

1-دمای اتاق:

توزیع هوا در اتاق باید بنحو متجانسی صورت گیردتا تغییرات دما در قسمتهای مختلف اتاق از 2F تجاوز نکند. اختلاف دمای قسمتهای مختلف اتاق در گرمایش(زمستان)بیشتر از سرمایش(تابستان)آزار دهنده است.

2-هوای اولیه و ثانویه:

هوای اولیه عبارتست از مقدار هوایی که مستقیما” از دریچه وارد اتاق می شود و هوای ثانویه، حجمی از هوای اتاق است که توسط هوای اولیه جابجا شده همراه آن در گردش هوا شرکت می کند.

3-سرعت جریان هوا در اتاق:

بهترین سرعت حرکت هوا از نظر ساکنین اتاق 25 فوت بر دقیقه است، مخصوصا” موقعی که نشسته باشند. برای ساختمانهایی از قبیل فروشگاهها و کارخانجات که در آنها افراد به آرامی در حال حرکت هستند، می توان این سرعت را تا 75 فوت بر دقیقه افزایش داد(با سرعت خروج هوا از دریچه اشتباه نشود)، سرعتهای بیشتر از حد مجاز در موقع برخورد هوا به صورت یا بدن ساکنین ایجاد ناراحتی می کنند.

4-جهت جریان هوا:

 این مسئله نیز در ایجاد شرایط آسایش ساکنین دخالت دارد. شکل روبرو می تواند راهنمای خوبی برای تعیین جهت جریان هوا برای افراد نشسته باشد.

5-طول پرتاب هوا(Blow or Throw)

عبارت است از فاصله ای که جریان هوا نسبت به دریچه ورود هوا به اتاق می پیماید. این فاصله، از محل دریچه ورود تا نقطه ای که سرعت جریان هوا به حداقل معینی می رسد. اندازه گیری می شود. این سرعت حداقل، برابر است با 50 فوت بردقیقه که در فاصله 6.5 فوت بالای کف اتاق اندازه گرفته شده است. طول پرتاب هوا که با سرعت خروج هوا از دریچه تناسب دارد، باید برای دریچه های دیواری حداقل برابر 0.75 عرض اتاق درنظر گرفته شود.