کانال کشی

کانال کشی

1-کانال کشی

 كانال هاي انتقال هوا، به منظورهاي زير، بايستی طراحي، ساخته شود.
1) هدايت هواي رفت، برگشت و تخليه در تأسيسات تعويض هوا
2) هدايت هواي رفت، برگشت و تخليه در تأسيسات تهويه مطبوع
3) دريافت هوا از بيرون در سيستم هاي تعويض هوا و تهويه مطبوع
4) دريافت هوا از بيرون به منظور تأمين هواي لازم براي احتراق
5) تخلية هواي آلوده، مانند ذرات گرد و غبار، دود، گازها، بخار، بو و هر آلاينده زيان آور ديگر
از فضاهاي ساختمان؛
6) هدايت هواي خنك كننده تبخيري، مانند كولر آبي.
براي تخلية هواي آلوده به گازها و غبارهاي قابل اشتعال، گازهاي خورنده يا سمي، دود و هرگونه آلايندة زيان آور ديگر، بايد از كانال كشي جداگانه و مستقل استفاده شود.
1) كانال كشي مخصوص هواي آلوده به گازهاي قابل اشتعال و خطرزا نبايد جزئي از سيستم كانال كشي ديگري باشد كه به فضاهاي ديگر ساختمان راه دارد.
ب) پله ها و راه هاي فرار و راهروهاي دسترسي به آن ها را نبايد به مثابه كانال يا پلنوم براي هواي رفت، برگشت، تخليه و گرفتن هواي بيرون به كار برد، مگر در موارد زير:
راهرو دسترسي به خروجي هاي فرار مي تواند براي ورود هواي بيرون و رساندن آن به فضاهايي مانند توالت، حمام، رختكن، گوني شوي، كه به اين راهرو مستقيماً باز مي شوند، درنظر گرفته شود، به شرطي كه هواي ورودي راهرو بيش از هواي مورد نياز اين فضاها باشد.
2) راهرو داخلي يك واحد آپارتمان مسكوني مي تواند به جاي پلنوم هواي برگشت به كار رود.
پ) فضاي داخل سقف كاذب يا كف كاذب راهرو مي تواند كاربردي مانند پلنوم برگشت هوا داشته باشد، به شرط آنكه يكي ازموارد زير برقرار باشد:
1 -راهرو منطقه اي با مقاومت معين در برابر آتش نباشد.
2- راهرو با مصالحي با همان درجة مقاوم در برابر آتش، از پلنوم سقف يا كف كاذب يا ديوارهاجدا شده باشد
3 -سيستم هوارساني راهرو با فعال شدن آشكارساز هاي دودخاموش شود
4- درساختماني كه به سيستم بارنده خودكارمجهزاست، وقتي عبور جريان آب از مدار لوله كشي بارنده خودكار تشخيص داده شود، سيستم هوارساني راهرو خاموش شود
5-فضاي داخل سقف كاذب يا كف كاذب راهرو جزئي ازيك سيستم كنترل دودباشد.
ت) كانال تخلية هواي آلوده با فشار مثبت و دودكش، نبايد از فضاهايي از ساختمان كه براي پلنوم هوا مشخص شد ه اند، عبور كند. مگرآنكه اين كانال يا دودكش در درون يك مجرا يا محفظه قراربگيرد. و فضاي داخل اين مجرا يا محفظه نسبت به فضاي داخل پلنوم كاملا هوابندباشد.
ث) بازشوهاي هواي برگشت درسيستم هاي گرمايش ، تعويض هوا ، و تهويه مطبوع بايد تمام شرايط زير را بر آورده سازد:
هربازشو در تمام جهت ها نبايد كمتر از 3 متر ( 10 فوت ) از هرمحفظه ي احتراق باز ياهودهاي مكشي متعلق به تجهيزات درون همان اتاق يافضا فاصله داشته باشد.
هواي برگشت نبايد از مكانهاي داراي خطرويا موتورخانه تبريد تامين گردد

2-پلنوم
الف) فضاهايي از ساختمان كه براي پلنوم هواي رفت، برگشت و تخليه استفاده مي شوند، بايد به فضاهاي خالي از انسان، مانند راهروهاي زيرزميني، داخل سقف كاذب يا كف كاذب طبقات، فضاي زير شيرواني و اتاق هوارسان، محدود شود.
هر پلنوم بايد به يك منطقه آتش ساختمان محدود شود.

ساخت پلنوم
الف) جدارهاي پلنوم بايد با آنچه براي مقاومت جدارهاي ساختمان در برابر آتش مقرر شده است،مطابقت داشته باشد يا شاخص پيشروي شعله حداكثر 25 وشاخص گسترش دود حداكثر 50 ، طبق داشته باشند.
1) اگر پلنوم در بخشي از ساختمان واقع شده باشد كه به عنوان يك منطقه آتش نمي باشد، پلنوم منطقة آتش محسوب نم يشود و لازم نيست جدارهاي آن در برابر آتش مقاوم باشد.
2) در اين حالت، عبور لوله، كانال هوا، كابل برق، عايق لوله و كانال و روكش آن از داخل پلنوم محدوديتي ندارد.
ب) مواد داخل پلنوم كه در معرض جريان هوا قرار دارند، بايد از جنس نسوختني باشند، يا يا UL شاخص پيشروي شعله حداكثر 25 و شاخص گسترش دود حداكثر 50 ، طبق استاندارد 723
داشته باشند، جز در موارد زير:
1) مقاومت جنس لوله و كانال هوا، عايق لوله و عايق كانال هوا، و روكش عايق، در برابر آتش ) با آنچه براي جدارهاي پلنوم مقرر شده، مطابقت داشته باشد؛
2) عايق كانال ولوله باپوشش مناسب براي جلوگيري ازجداشدن ذرات عايق حفاظت شده باشد.
3) عبور لوله هاي ترموپلاستيك از داخل پلنوم هاي مقاوم در برابر آتش در صورتي كه لوله پر از آب باشد؛
4) عبور كابل برق از داخل پلنوم هاي مقاوم در برابر آتش در صورتي كه كابل با روكشي مقاوم در برابر آتش، به همان درجه كه براي جدارهاي پلنو م مقرر شده است، حفاظت شده باشد.
پ) اگر سطح داخلي جدارهاي پلنوم با گچ اندود شده است، مي توان براي عبور هوا از آن استفاده كرد، به شرطي كه دماي هوا از 52 درجة سلسيوس ( 125 درجة فارنهايت ) بيشترنباشد.
1) دماي سطوح گچي داخل پلنوم بايد كنترل شود كه از دماي نقطة شبنم هواي داخل پلنوم بيشتر باشد.
2) پلنوم با سطوح داخلي گچي نبايد براي جريان هواي سيستم هاي خنك كنندة تبخيري مانند كولر آبي، به كار رود.

3) قرارگيري تجهيزات برقي داراي محفظه فلزي درون پلنوم مجازاست ولي چنانچه محفظه طبقه بندي ومجاز شناخته شده باشد.

3- طراحي و ساخت كانال
الف) طراحي و ساخت كانال هاي هواي رفت، برگشت و تخليه بايد مناسب جريان مقدار هواي مورد نياز باشد.
1) كانال هوا بايد طبق روشهاي مهندسي مورد تأييد طراحي و ساخته شود.
2) روش هاي مهندسي كه در اندازه گذاري كانال هوا و ديگر اجزاي كانال كشي به كار مي رود، بايد مورد تأييد قرارگيرد.
3) كانال هوا و ديگر اجزاي آن بايد با توجه به مقدار جريان هواي لازم و سرعت مناسب آن اندازه گذاري شود و بيش از آنچه براي هر فضا تعيين شده است، صدا توليد نكند.
4) در سامانه هاي كانال كشي بايد با روش هاي مهندسي مورد تأييد يا نصب دمپر، امكان تنظيم ميزان هواي انشعاب ها پيش بيني شود
5) اجزاي كانال هوا و آويزها و تكي هگاه هاي آن بايد استحكام و دوام كافي داشته باشند.
6) كانال هوا بايد براساس طبقه بندي فشار هواي داخل آن و براي حداكثر فشار يا مكش هوا، طراحي و ساخته شود.

جدول1:حداقل ضخامت ورق برای ساخت کانال هوا با مقطع مربع یا مستطیل

ضخامت ورق

جدول2: حداقل ضخامت ورق برای ساخت کانال هوا با مقطع دایره

حداقل ضخامت ورق کانا هوا با مقطع دایره
كانال فلزي
الف) كانال فلزي مخصوص هواي رفت، برگشت، گرفتن هواي بيرون و تخلية هوا در تأسيسات گرمايي، تعويض هوا و تهوية مطبوع و نيز توزيع هواي سيستم هاي خنك كنندة تبخيري، از نظر انتخاب مصالح و روش ساخت، بايد مطابق يكي از استانداردهاي زير باشد:
1- ANSI/ SMACNA/ HVAC DUCT CONSTRUCTION STANARDS (15d)
2- HVCA/ SPECIFICATION FOR SHEET METAL DUCTWORK (DW/144)
انتخاب مصالح و روش ساخت با استفاده از استاندارهای دیگر به شرطی مجاز است که با استانداردهای ذکر شده مطابقت داشته باشد.
-حداقل ضخامت ورق فولادي و آلومينيومي كانال هوا با مقطع چهارگوش را مطابق جدول ( 1)براي كانال هايي نشان مي دهد كه كلاس فشار آن ها حداكثر 500 پاسكال( 2 اينچ ستون آب)،باشد.
-ضخامت ورق فولادي (گالوانيزه، زنگ ناپذير)، براي ساخت كانال هاي با مقطع گرد، كه كلاس فشار آن ها حداكثر 500 پاسكال ( 2 اينچ ستون آب)،باشد بايد مطابق جدول 2 باشد.
-در ساخت کانال های فلزی ، دزرزهای عرضی ، درزهای طولی و دیگر درزه ها ، باید با جوش کاری ، پرچ کاری ، نوار ، چسب ، خمیر ، ماستیک ، واشر و دیگر لوازم مورد تایید درز بندی باشد.
-میزان نشت هوا از درزه های کانال نباید از 5 درصد بیشتر باشد.

4 -كانال غيرفلزي
الف) كانال غيرفلزيِ جريان هوا، از نظر انتخاب مصالح و روش ساخت، بايد مطابق يكي از استانداردهاي زير باشد.
1- SMACNA FIBROUS GLASS DUCT CONSTRUCTION STANDARDS
2- UL 181
3-NAIMA FIBROUS GLASS DUCT CONSTRUCTION STANDARDS

ب ) استفاده از كانال ساخته شده از پانل هاي گچي فقط براي هواي برگشت مجاز است . در اين حالت دماي هواي داخل كانال نبايد از 52 درجه سلسيوس ( 125 درجة فارنهايت ) بيشتر باشد، و دماي سطح داخلي كانا ل بايد كنترل شود كه از دماي نقطة شبنم هواي داخل كانال كمتر نشود.
5-نصب كانال هوا
الف) براي كانال كشي هوا، بايد شرايطي كه براي هر منطقة آتش ساختمان تعيين شده است،رعايت شود.
1) كانال هوا در عبور از ديوار آتش كه يك منطقة آتش را از منطقة مجاور جدا مي كند، بايد دمپر )آتش داشته باشد.
ب) لرزه گير بايد به ترتيبي روي كانال هوا نصب شود كه كانال هاي دو طرف لرزه گير هم محور باشند.

6 -درزبندي

1) مواد و مصالحي كه براي درزبندي كانال ها، فيتينگ ها و اتصال ها به كار مي رود، نبايد )سوختني باشد.
2) هيچ منفذ، سوراخ و دهانة بازي نبايد در سيستم كانال كشي باقي بماند، مگر آن كه براي )كاركرد مطلوب سيستم هوارساني به آن نياز باشد.
7- آويزها و تكيه گاه ها
الف) براي ثابت نگاه داشتن كانال هوا در وضعيت مطلوب، سيستم كانال كشي بايد با تكيه گاه ها و آويزها، در نقاط مناسب، به اجزاي ساختمان متصل شود.
1) جنس مصالح آويزها و تكيه گاه ها بايد با آنچه براي هر منطقة آتش ساختمان معين شده است، )مطابقت داشته باشد.
2) مصالح آويزها و تكيهگاها بايد در برابر خوردگي و زنگ زدگي مقاوم باشد. )
3) در كانال فلزي، فاصلة دو تكيه گاه و آويز مجاور نبايد بيشتر از 3 متر ( 10 فوت) باشد. )
4) آويزها وتكيه گاه هاي كانال هاي انعطاف پذير وساير كانال هاي پيش ساخته بايد مطابق دستورالعمل سازنده اجراء شود.
8- نصب زيرِ زمين
الف) اگر كانال هوا زيرِ زمين دفن مي شود، بايد با پوشش مورد تأييد در برابر رطوبت و خورندگي
خاك حفاظت شود.
1) اگر كانال فلزي هوا بدون پوشش حفاظت كننده زيرِ زمين كار گذاشته شود، بايد در داخل غلاف بتني به ضخامت دس تكم 50 ميلي متر ( 2 اينچ)، قرارگيرد.
ب) كانال هوايي كه زيرِ زمين دفن مي شود، بايد به سمت نقطة تخليه شيب داشته باشد.
پ) اگر كانال هوا در جايي كه در معرض سيل باشد، زيرِ زمين دفن شود، بايد در ترازي بالاتر ازحداكثر ارتفاع سيل احتمالي نصب شود.
1) در صورتي كه كانال زيرِ تراز حداكثر ارتفاع سيل نصب مي شود، بايد در برابر سيل به طور )هيدرواستاتيكي و هيدروديناميكي، مقاوم باشد.
9-دريچة بازديد
الف) براي بازديد يا نظافت داخل كانال هوا، بايد در نقاط مناسب دريچة دسترسي و بازديد تعبيه
شود.
1) دريچة بازديد و دسترسي بايد روي قسمت هايي از كانال هوا تعبيه شود كه دسترسي به داخل آن ها از راه دريچه هاي هواي رفت، برگشت و تخليه مقدور نباشد.
3) جنس و ضخامت ورق دريچة بازديد بايد با جنس و ضخامت ورق كانال هوا، يكي باشد.
10-حفاظت كانال هوا
الف) كانال هوا در نقاطي كه در معرض ضربات فيزيكي ناشي از برخورد وسايل نقليه يا عوامل ديگر
است و احتمال شكستن يا فرسايش آن وجود دارد، بايد با نصب حفاظ هاي مناسب و مورد
تأييد حفاظت شود.
ب) اگر كانال هوا و اجزاي آن در هواي آزاد خارج از ساختمان نصب شود، بايد در برابر عوامل جوي
حفاظت گردد.
ت) طول كانال فلزي سيستم هاي خنك كنندة تبخيري، از جمله كولر آبي، كه در معرض تابش مستقيم آفتاب است، نبايد بيش از يك متر باشد.
1) در صورتي كه طول كانال بيش از يك متر است، بايد با عايق گرمايي در برابر تابش آفتاب حفاظت شود و يا با سايه بان مناسب، از تابش مستقيم آفتاب به آن جلوگيري شود.
11-دريچة هوا
الف) نصب دريچه هاي هواي رفت، برگشت و تخلية هوا، بايد طبق توصيه هاي كارخانه سازنده و مورد تأييد باشد.
1)  كانال هاي انشعابي يا هركدام ازدريچه هاي رفت، برگشت وتخليه هوا بايد داراي دمپر ی وسايل تنظيم مقدار هوا باشند. اين دمپرها و وسايل تنظيم بايد در دسترس باشند.
2) دمپر دريچه ها بايد از نوع با تيغه هاي متقابل باشد
3) جنس دريچة هوا و پوشش رنگ آن بايد تا دماي 74 درجه سلسيوس ( 165 درجة فارنهايت ) مقاوم باشد.
4) دريچة هواي مخصوص تعبيه در حمام، توالت، رخت كن و فضاهاي مشابه، بايد چنان ساخته شود كه از فضاهاي مجاور امكان ديد نداشته باشد
12-عايق كاري كانال هوا
الف) عايق پلنوم و كانال هوا و نيز روكش عايق، بايد داراي شاخص پيشروي شعلة حداكثر 25 و شاخص گسترش دود حداكثر 50 ، طبق يكي از استاندارد هاي زير باشد:
ANSI/ASTM E84
UL 723
DIN4102
ب) استفاده از مواد سوختني براي عايق بندي، روكش عايق و مواد درزبندي، مانند چسب، خمير و نوار، مجاز نيست.
پ) بخش هايي از طول كانال كه از ديوار آتش عبور مي كند، نبايد عايق يا روكش عايق داشته باشد.
ت) دمپر تنظيم مقدار هوا، دمپر آتش و دمپر دود نبايد عايق يا روكش عايق داشته باشد.
ث) سطوح دريچه هاي بازديد و دسترسي نبايد با عايق يا روكش عايق، پوشانده شود.
ج) دماي سطح خارجي كانال و يا دماي سطح خارجي عايق كانال، نبايد كمتر از دماي نقطة شبنم هواي محيط باشد.
چ) دماي سطح خارجي كانال نبايد بيش از 49 درجه سلسيوس ( 120 درجة فارنهايت) باشد.
1) در دماي بيش از 49 درجه سلسيوس ( 120 درجة فارنهايت) سطح خارجي كانال، بايد كانال را طوري عايق كرد كه دماي سطح خارجي عايق از 49 درجه سلسيوس ( 120 درجة فارنهايت )بيشتر نشود.
0/5

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *